Friday, August 14, 2009

DIA ADA DI CELAH KECELARUAN

(Lagu latar : Thank You, Dido.)

Latar Masyarakat : Seorang budak lelaki jelik yang tak punya 'kawan' perempuan dan kurang kawan-kawan perempuan, seorang gadis yang agak kasar fizikalnya tapi sangat-sangat dihargai oleh budak lelaki jelik walaupun dingin layanan yang budak jelik berikan, dan dua orang teman sekelas yang tak tahu menahu apa yang dibicarakan.

Latar Masa :
Petang hari yang agak kelam langit, selepas habis membeli sedikit barangan tatkala tamatnya kelas Operational Management yang agak pasif, bukan di zaman mesolitik.

Latar Tempat :
Luar kawasan kampus, restoran yang melarang pelanggannya merokok, jauh dari Sumatera Tengah.

Baru melabuhkan punggung masing-masing untuk menjamu selera. Agak ceria situasi dengan lawak sepah saling menganjing sesama sendiri. Dua teman sekelas berborak tentang Aurapendant manakala budak lelaki jelik dan gadis berambut panjang berbicara tentang perkara lain.


Gadis : Ni hadiah dari kawan aku, henfon... Burfday gift aku...(Sambil menunjukkan fon kepada dua teman sekelas.)
Budak Lelaki : Ayo, gila meterealistik...Bila burfday hang? (Mencelah, muka tak bersalah, Lakunya bersahaja.)
Gadis : Tengok, kecik hati aku... Burfday aku pun tak ingat...(Tersenyum yang penuh dengan rasa kecilnya di hati.Sambil menyuap nasi goreng Cina tanpa sayur.)
Budak Lelaki : Erk... (Tiba-tiba rasa bersalah yang amat sangat.)
Gadis : BUrfday hang aku ingat, burfday aku hang tak ingat...Betul ak, 11hb ** burfday hang? (Sambil menuding jari ke muka Budak Lelaki dengan senyuman yang disulam dengan provokasi.)
Budak Lelaki : Alah, hang pun ingat-ingat lupa gak...(Masih berlagak bersahaja sambil kekadang menganjing dua orang teman sekelas yang asyik tergelak terkena.). Kalau aku tau aku bagi hang sumthing...Hang tak pernah mintak apa-apa pun kat aku, macam mana aku nak bagi...
Gadis : Aku tak kisah la, gile...Tak kan la aku nak mintak itu, ini...(Gelaknya besar.).
Budak Lelaki: (Gelak juga.). Aku memang ada benda a nak bagi hang, tapi aku takut hang tak paham...Lagi pun, aku suka bagi orang benda yang aku buat sendiri bukan yang boleh beli...Baru-baru ni aku ada bagi pensil bag yang aku jahit sendiri kat *******(Dirahsiakan identiti, kerana tak berkenaan dengan cerita.). Hang bukan nak mintak apa-apa kat aku...(Cuba memprovokasi nadanya.).

Gadis : Hahak!!! (Gelak lagi...Banyak betoi minah ni gelak daa...). Hang nak bagi apa? Hang suka melukiskan...Ayah aku minat gak, nanti aku bagi berus-berus lukisan kat hang...(Mungkin cuba menganjing Budak Lelaki tersebut.).

Budak Lelaki : Hahak!!! (Mamat ni lagi banyak gelak laaa...). Hang ingat aku nak amek hati hang ka? Aku dah siapkan satu lukisan memang untuk hang...Awal sem lagi dah siap...
Gadis : Alah, sebab aku ade kat sini, tu sebab la hang cakap macam tu...(Masih memprovok, nasinya sudah hampir luak...).
Budak Lelaki: Hokalorghth, betoi la...Esok kat class aku bagi...Huh! (Mukanya agak 'eksyen'...). Aku tak bagi sebab aku takut hang tak paham... Painting tu sangat abstrak, hang tau a aku macam mana, kan...Lukisan tu agak menolak realiti..
Gadis : Hahak! Ok, ok...

Budak Lelaki: Ey, hang punya burfday lagi awal dari aku kan... kalau macam tu, aku dah boleh panggil hang 'kakak' dah, kan...Hahahak!

Gadis : Ha, dah betul dah tu, panggil aku 'kakak', ye 'adek'...
Budak Lelaki: Kalau macam tu 'kakak' tolong payung milo 'adek' a...Hahaha!!!
Gadis : Uhuk!!! (Benar, tersembur nasi dari mulutnya..!Sungguh tak senonoh gadis ini...Hahahak!!!)...


Lalu terus mereka berborak. Budak Lelaki tersebut memang agak merapu dan tak betul otaknya, lalu habis semua dinganjingnya dengan humor yang entah apa-apa. Tambahan pula dia disokong oleh Gadis untuk mengenakan yang lain. Habis segala 'teori' keluar. (u noe wuts da meanin of dat 'teori', gals...Such a fuckin 'merapumeraban theory' huh?Hak!Gag! Lol......).

********************************
Dalam kereta, dalam pemanduan pulang.

Gadis : Aku tak mau hang 'sakit'...Aku tak mau kawan-kawan aku sakit...
Budak Lelaki: Hahak! Kalau aku sakit pun, bukan hang sakit... Hang tak payah nak back up...Lagi pun memang aku tak kisah...
Gadis : Bukan back up...Aku rapat ngan Hang...Aku takut hang down je...
Budak Lelaki: So, hang nak back up aku or D? Hahak...! Aku tak kisah la...

Dialog yang berlaku dalam pemanduan pulang ini terpaksa tidak diceritakan terperinci di ruang blog ini untuk mengelakkan salah faham dan tidak mahu mencalarkan sensitiviti sesetengah pihak. Biarkan Budak Lelaki Jelik dan Gadis sahaja yang tahu. Jangan takut, tak mengumpat sesiapa pun, cuma...

************************************
Aku tak rapat macam 'dia' dan Encek Badek. Aku tak manja macam 'dia'dan Cek Ela. Aku tak ok macam Cek Fatin dan 'dia', Aku tak sporting macam 'dia' dan Cek Finas. Aku tak caring dan hensem macam ex 'dia'(Ni hang yang cakap a, bukan aku...Hahak!!!). Aku tak kelakar macam Encek Bangau dan 'dia'. Aku tak pandai macam yang lain dan 'dia'. Aku sangat-sangat jahat dan menjengkelkan di mata yang lain. Aku memang tak layak berkawan dengan semua. AKU TAK SEMPURNA MACAM KALIAN. AKU PUNYA CACAT CELA YANG NYATA. Aku langsung tak pandai berbicara bersosial. Aku memang bukan berhati mulia.

Tapi, TERIMA KASIH TERAMAT SANGAT UNTUK SEMUA YANG 'DIA' BUAT UNTUK AKU. Ini kali ketiga aku betul-betul berterima kasih kepada kaum Hawa. Terima kasih amat. Terima kasih terutamanya sebab banyak ambil berat pasal aku dan tak ambil pusing dengan apa orang kata pasal aku. Sekian kalinya, Budak Lelaki Jelik ini yang sangat susah melabelkan orang sebagai kawannya berkata, "HEH, SERIUS, MEMANG GUA ANGGAP LU KAWAN..."....


TERIMA KASIH, 'DIA', AIDA NABILA...TERIMA KASIH UNTUK SEGALA...


Eppy Burfday, sweet 20...No more 18 And Life...Life Goes on, hell awaits...Keep on strugglin for tomorrow... Tak payah a hang nak tiru aku cakap loghat utara...Dengarnya macam orang Siam pelat...Hahahak!!!

Burfday wish yang lewat amat, tapi betul, dari hati kelam aku...Hail!!!

(Lagu Penutup : Vintage People, Eisley.)


Dedikasi untuk seorang KAWAN,yearght!!!